هدفم از ساخت این دوتاوبلاگ،ثبت احساسات و باورها و خاطراتم بوده و هست.

خیلیاتون نوشتن و دوست دارید.

من بیشتر خودم و مجبورمیکنم واسه نوشتن.

یجور نامه ای هست برای ۲۶سالگیم

شایدم سی سالگی

این دو تا سن برام خیلی مهمن

دلیلش هم نمیدونم خودمم.

+بالاخره فهمیدم عنوان وبلاگم وچی بذارم

من همییییشه تو کل زندگیم هر وقتی که گند زدم،فرار کردم

به هیچ وجه تمایلی به اقرار ندارم،حتی در پیشگاه خودم! واین کاملا غریزی هست